Krzysztof Turzański - Sława Umińska-Kajdan

2013-02-01

Dyktator – intryga w małym pałacu

Znowu się udało.
– Przykurcz uwierzył w zwiędłe kwiaty.
– To i Stakor niezajarzy.
Wymienili poufnie komentarze Tersza i jej kompan.
Swój plan już raz zrealizowali. Wtedy jeszcze z pewnymi oporami ale po co płacić raz skoro można za to samo zapłacić dwa razy. Stakor wyłożył kasę bez szemrania.
Teraz ich plan musi być bardziej finezyjny. I jest…
– Poproście panicza Bensza. Z aparatem – poleciła podwładnym małego pałacu.
Delfin był znany z zamiłowania do robienia zdjęć.
– Pójdziesz i zrobisz ładne fotki na moim parkingu, tak jak kiedyś hajerom przy grubie.
– Co oni tu robiom?
– Nie hajerom ino naszym radnym na moim parkingu, ich autom masz zrobić zdjęcia.
– Krzturowi i jego bandzie!!! Już się robi.
– WRÓĆ! tumanie! Powiedziałam NASZYM radnym. Krzturem zajmują się ci z dużego pałacu.
– Ja muszę mieć zdjęcia NASZYCH radnych.
– Nie pytaj delfinku po co bo się spocisz. Idź już.
Stakor i Krztur. Moje dwa koguciki. Co ze mną będzie jak się pogodzą – ciarki przeszyły ciało Terszy.
Niemożliwe. Wydziobią sobie grzebienie i nie popuszczą.
Koniec z kogucikami.

Ecie pecie tyci tyci.
Policzmy ile ZMUSZONA BĘDĘ płacić jak znów przegram z tobą proces…

– Zrobiłeś? – zapytała Tersza delfina.
– Dobre foto. Przyda się. Żrą się. Dobrze.
Jerkra jest niezawodny – rozmarzyła się.
Luty z marcem pomylił! Niezawodny!
– Słuchaj pana Jerkra. Albo nie, Ty delfinku jesteś lepszy. Albo nie! Ty się lepiej nie odzywaj i nie pisz!
Bo mowa jest pozłotkiem a milczenie sreberkiem albo jakoś tak. Wkrótce będę jedyną sprawiedliwą. To mi się należy!
– Wezwijcie Głobkula wywiad inteligentny z Jerkrą ma zrobić.
– Cooooo? Inteligentnie nie da sieeeeeeee?
Z kim ja muszę współpracować? – westchnęła nad swym losem Tersza.
Czy przykurcz mnie zrozumie….
Jest taki piękny…
Nawet w przerębli potężny…

lit1

* Opowiadanie fikcyjne, ewentualne podobieństwo do osób i zdarzeń faktycznych jest przypadkowe.