Krzysztof Turzański - Sława Umińska-Duraj

2019-02-19

Mam alergię na Kler

Wybrałem się z obowiązku, żeby wiedzieć o czym wszyscy rozmawiają. Spodziewałem się… hm… czegoś innego. Czego? Nie wiem. W każdym razie z kina wyszedłem… zniesmaczony. I to podwójnie.

W ramach wprowadzenia uprzedzę, że nie jestem fanem polskiego kina, nie widziałem też “Drogówki” i innych tytułów Smarzowskiego. Poszedłem więc bez oczekiwań i uprzedzeń. Wyszło jednak na to, że nie czuję tego klimatu…

Dla mnie to film pozbawiony fabuły. Ot, połączone w luźny sposób scenki wyciągające na światło dzienne największe kościelne brudy. Niektóre przejścia między wątkami były dla mnie jak cięcia tasakiem… Jasne, film obnaża prawdziwe problemy – jednak nie jest to obraz całego (przynajmniej mam taką nadzieję) Kościoła. Rozumiem więc opór przeciwko filmowi, bo akurat ta “łopatologia” mnie także zniesmaczyła.

Jeszcze bardziej zniesmaczyła mnie treść, a raczej to – że duchowni dostarczają filmowcom takich tematów. Niestety, Kościół faktycznie prowadzi wewnętrzną politykę, pełną różnorodnych interesów, wpływów i przepychanek. Do tego angażuje się również w politykę zewnętrzną – z kiepskim skutkiem sądząc po zmniejszającej się ilości wiernych w kościołach.

To jednak nie polityka, pieniądze, czy seks (w gronie dorosłych) są tutaj najbardziej oburzające. Najbardziej skandalicznym wątkiem jest pedofilia, z którą Kościół nie potrafił (i chyba nie chciał) się zmierzyć, a został (na szczęście) do tego zmuszony. I Kler na pewno przyłożył się do tego. Tego tematu nie da się już zamiatać pod dywan, a straszne jest to, że właśnie to robiono. Tym jestem najbardziej zniesmaczony.

Przykry temat, słaby film i zupełnie bezsensowne reakcje. Gdyby nie nagonka jaką zrobiono, film nigdy nie zyskałby takiej popularności. Kto obejrzałby w latach 90-tych Księdza, gdyby nie awantura jaką wywołał? Były protesty, były zakazy – była oglądalność. Tak jest i teraz.

Dzisiaj Kler oglądają wszyscy: zwolennicy, przeciwnicy i ci neutralni… bo trzeba. Takie czasy, gdzie trzeba zagrać na emocjach, żeby ludzi podzielić i pokłócić. Na tym można później zbijać kapitał.

Skoro trzeba – to zobaczyłem. Nie sprawiło mi to przyjemności. I podsumować mogę to krótkim zdaniem. Mam alergię na Kler.

PS. Aktorzy super zagrali… złego słowa nie powiem.