Krzysztof Turzański - Sława Umińska-Kajdan

2021-03-21

Podróż sentymentalna: Another World

Kiedy zobaczyłem na półce z grami na PS4 Another World nie wahałem się ani sekundy. Nie odstraszyła mnie ani grafika, ani wygórowana cena porównywalna do najnowszych tytułów. Po prostu musiałem tą grę mieć. W latach 90-tych grałem w nią z ojcem i sprawiła mi wiele satysfakcji. Minęło 20 lat i teraz sam mogłem zagrać z dzieciakami…

Pamiętam emocje jakie towarzyszyły pokonywaniu kolejnych trudności. Spędziliśmy z ojcem w innym świecie naprawdę sporo czasu. Dziś… nie rozumiem dlaczego. Czy aż tyle zapamiętałem z przeszłości? Faktycznie przeszliśmy teraz grę błyskawicznie, dosłownie od strzału. I nie mogłem uwierzyć, że jest tak… krótka.

Czasu niestety cofnąć nie można, ale przez krótką chwilę poczułem ten klimat i magię dzieciństwa, czasu spędzonego z tatą na rozgryzaniu zagadek. Aż łza się w oku kręci.

Zagraliśmy. Chyba nikt, kto nie ma sentymentu do tego typu produkcji nie zachwyci się dziś Another World. Ja w dzieciństwie grałem jednak w takie produkcje jak Prince of Persja, Another World, czy Flashback i chociaż uwielbiam Assasina, czy Shadow of Mordor… z przyjemnością wróciłem do platformówek z tamtych lat.

W latach dziewięćdziesiątych nie było takiego zalewu gier jak dziś, nie było takiego wyboru i takiej jakości. Znacznie bardziej doceniało się dobry tytuł. Dziś… świat po prostu pędzi do przodu. Chłopaki zagrały ze mną w Another World raczej żeby zrobić mi przyjemność i spędzić ze mną czas, niż z naturalnego zainteresowania. Trudno ich winić.

Dla mnie to był przyjemny wieczór. I cieszę się, że w komplecie był także Flashback nad którym spędzę kolejne retrogodziny. Wspomnienia to rzecz niezwykła, a dla mnie ta podróż sentymentalna ma ogromne znaczenie. Któż z nas nie tęskni za beztroskim dzieciństwem?